- Altın çağ mutluluğu, ya insanlar keyfini sürecekken fark edilmeden geçip gittiğinden ya da insanlar fark edebilecek durumdayken çoktan bitmiş olduğundan, insan ırkına hep yabancı kalmıştır. Mutluysan fark edemessin ve fark ediyorsan mutluluğa sahip değilsin.
- Istıraplı tükenişle haz verici yenilenme arasındaki belirli döngünün dışında kalıcı mutluluk yoktur ve bu döngüyü her ne bozarsa, yaşamaktan gelen temel mutluluğu mahveder.
- Sadece kafalarını mutluluklarından başka bir şeye takanlar mutludur...Başka şeyi hedeflerler ve mutluluğu bu hedefe giderken bulurlar...Tek şans, mutluluğu değil, mutluluğa dışsal bir amacı yaşam amacı edinmektir...
- Eğitimli, kültürlü bir zihnin, kendisini yaşamdan zevk alma ve mutluluk hedefine ne kadar verirse gerçek memnuniyetten o kadar uzaklaştığını görüyoruz.
- Mutluluk, tıpkı depresyon gibi, kendini güçlendiren bir döngüdür. Depresyon, depresyonda olmanın irade gücünü zayıflattığı, karşılığındaysa depresyonun arttığı ve haliyle inişin devam ettiği, aşağı inen bir spiraldir. Mutluluksa, mutlu olmanın irade gücünü artırdığı ve karşılığında mutluluğun çoğaldığı, yükselen bir spiraldir.
- Bilgi çözümün sadece başlangıcı değil, tüm çözümdür. Dönüşüm anlamanın ta kendisidir. Ama dönüşüm ne çarçabuk ne de kolaydır. hatta görünür bile değildir:" Nasıl bir okyanus ani iniş göstermeden, peyderpey eğim alırsa, bu yöntemde de eğitim, disiplin ve uygulama kademeli olarak etki gösterecek, aniden nihai gerçeği kavramak mümkün olmayacaktır." İşin sırrı,"mantıklı,tutarlı,açık ve faydalı" davranışlar alışkanlığa dönüşene kadar yöntemde ısrar etmektedir. "Tüm başarılar geçicidir.sürekli çabalayınız."
- İrade, insanın bilmediği ve pek farkında olmadığı dürtülerin egemenliği altına girmesine yol açan "bir kör itici güç." İradenin arzuları sınırsız talepleri sonsuzdur ve tatmin bulan her arzu bir yenisini doğurur. Dünyada mümkün hiçbir tatmin, iradenin özlemini gidermeye, sınırsız arzularına sınır koymaya ve yüreğindeki dipsiz kuyuyu doldurmaya yetemez.
- Sonlu olmak...kendi seçmektir. Bir olabilirliğe gitmek suretiyle diğerlerini dışladığını kendine bildirmektir. Dolayısıyla özgürlük eylemi, sonluluğu varsaymak ve yaratmaktır. Ama seçilen sonluluk mutlaka tümüyle kabullenilmeli, girişilenin sonu mutlaka getirilmelidir. Ve bu sorumluluk uygulaması sıkıntıyı devre dışı bırakacaktır:"Dolayısıyla, ne hissettiğimize, ne yaşadığımıza veya ne olduğumuza dair kararı yabancı, dış bir unsur vermeyeceğinden yakınmanın anlamı kalmayacaktır."
- Kendini anlama girişimleri idin (benlik) kendi kendini kandırmayı, kendi kendini meşru kılmayı ve kendini beğenmeyi ustaca kullanarak yarattığı inatçı dirençle karşılaşmakta, bu yüzden hiçbir hezeyan çok saçma, hiçbir doğrulama çok irrasyonel ve hiçbir kendini beğenme zihne kabul edilemeyecek aşırılıkta gelmemektedir.
- Duyguların asimetrikliği, olumsuz duyguların olumlulardan daha güçlü ve uzun süre kalıcı olduklarıdır."Istırabın gücünün aksine iyilik ve mutluluk zayıftır."
- İnsan zihnindeki mutluluk programının amacı insani mutluluğu arttırmaya yönelik değildir; çabalamaya devam etmemize yöneliktir. İnsan mücadele etmek üzere tasarlanmıştır. "Birşey için uğraştığımız zamanlar dışında varoluşumuzdan haz duymayız."
DEVAM EDECEK...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder